Kościół sprawując duszpasterstwo chorych spełnia polecenie Pana Jezusa, by troszczyć się o chorych. Troskę tę okazuje Kościół nie tylko odwiedzając chorych, lecz także podnosząc ich na duchu przez sakrament namaszczenia. Czyni to w czasie trwania choroby oraz wtedy, gdy chorzy znajdują się w niebezpieczeństwie śmierci.
"Choruje ktoś wśród was? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niech modlą się nad nim namaszczając go olejem w imię Pańskie. Modlitwa płynąca z wiary wybawi chorego i ulży im Pan. A jeśliby był w grzechach, będą mu odpuszczone"
(Jk 5,14-15).
Wizyta u chorych przez kapłanów w każdy pierwszy piątek miesiąca od godz. 8.00.
- Ksiądz Proboszcz od godz. 8:00 - chorzy i starsi w Pojawiu i w Zaborowie,
- Ksiądz Wikariusz od godz. 8.00 – chorzy i starsi w Dołędze, w Kwikowie i w Księżych Kopaczach,
Komunia św. roznoszona przez Szafarzy Komunii św. w niedzielę po Mszach św. po uzgodnieniu z Szafarzami,
- chorych i starszych odwiedzamy z posługą sakramentalną także w czasie rekolekcji czy Misji parafialnych, oraz przed Świętami Bożego Narodzenia i Zmartwychwstania Pańskiego.
- do umierających, z Viatykiem i absolucją – udajemy się na każde wezwanie,
DOKUMENTY KOŚCIOŁA MÓWIĄ:
- chorych należy namaszczać, by ich podźwignąć· i zbawić
- sakrament ten można powtarzać, jeśli chory po przyjęciu namaszczenia wyzdrowiał i ponownie zachorował
- udziela się osobom w podeszłym wieku, jeśli nawet nie zagraża im niebezpieczna choroba
- rodziny same powinny prosić· o namaszczenie chorych, niech go przyjmują z wiarą i pobożnością. Niech wystrzegają się złego zwyczaju odkładania przyjęcia tego sakramentu
- kapłan wezwany do chorego, który już umarł namaszczenia niech nie udziela, pozostaje modlitwa za zmarłego